Als eerste gingen we naar de Groene kathedraal van Marinus Boezem. Het project heeft geduurd van 1978 tot 1996.
Hij laat zich vaak inspireren door lucht en wind. Het kunstwerk bestaat uit twee delen. Hij heeft er een als negatieve ruimte gemaakt, ( bomen weggehaald), en de ander heeft hij juist bomen geplant. Hij heeft de plattegrond van de kathedraal van Reims gebruikt, omdat hij dit als top stuk van de mensheid zag. Bij de positieve kathedraal, zijn de gewelven erin gelegd door middel van betonnen paden.
Wat ik erg mooi en vooral speciaal vond, was het feit dat ik de positieve kathedraal veel groter vond , dan de negatieve kathedraal. Kwa schaal en maat vond ik dit een bijzonder voorbeeld hier dan ook van. Ik heb deze ook voor cultuurgeschiedenis uitgekozen omdat ik zijn werk, met positieve en negatieve ruimtes heel mooi vond.
Toen zijn we naar een werk van Richard Serra gegaan. Twee lange stalen platen heeft hij in het landschap gezet. Dit in verband met zeelevel. Wat ik erg mooi vond aan dit kunstwerk, was het feit dat er echt een spanning tussen de twee delen is. Ook dat het een grote en invloedrijke dingen zijn. De hele ruimte veranderd.
Hierna zijn we naar de aardzee gegaan. Een van de grootste landart kunstwerken van de benelux. Ik vond het een heel dynamisch park.
Hierna zijn we naar het Observatorium gegaan van Robert Morris. Het is een ruimte die gemaakt is, met bedoeling te ervaren wanneer de zon opkomt op de langste dag en kortste dag van het jaar. Op deze plekken zijn er inhammen in de cirkel. In het midden van het geheel ligt een steen en als je daarop staat hoor je jezelf op een andere manier praten. Wat ik erg leuk vond aan dit kunstwerk, was het feit dat als iemand tegen het werk praatte je aan de andere kant van het kunstwerk je het kon horen. De ervaring vond ik dan ook het mooiste.
Toen zijn we naar exposure van Antony Gormley gegaan. Het is een hele grote constructie van 26 meter hoog. Het is een vooruit gebogen man. Zelf probeerde ik deze houding aan te nemen, maar met platte voeten is heel moeilijk en hiervoor moet je dan ook goed gecoördineerd zijn. Wat ik erg bijzonder vond was de manier waarop de stalen balken op elkaar gevestigd waren. Het verder een soort van sterren met dikkere punten. Het leken net de slagaders van het kunstwerk.
Tussendoor zijn we nog naar een cafe/ uitkijkpunt gegaan. De kunstenaar had hem zwart gemaakt, gebaseerd op de koeien die daar lopen.
Als laatste zijn we naar the garden of love and fire gegaan van Daniel Libeskind. Het enige wat ik begreep uit de uitleg van Annet was het feit dat ze almere ( plek van het kunstwerk) , Salamanca
(de woonplaats van Juan de la Cruz, de Spaanse mysticus die inspireerde tot het kunstwerk) en Berlijn (woonplaats van Libeskind) met elkaar verbindt. Verder vond ik het wel ruimtelijk een heel interessant ding. Veel leuke plekken. Ook was het een goede inspiratiebron voor mijn plein.
Het was een lange maar leuke dag! hieronder wat fotos
Geen opmerkingen:
Een reactie posten