Flevobus

De dag begon vandaag vroeg: om kwart over 9 vertrok de bus en ik was er dan ook om 9 uur.


Als eerste gingen we naar de Groene kathedraal van Marinus Boezem. Het project heeft geduurd van 1978 tot 1996.
Hij laat zich vaak inspireren door lucht en wind. Het kunstwerk bestaat uit twee delen. Hij heeft er een als negatieve ruimte gemaakt, ( bomen weggehaald), en de ander heeft hij juist bomen geplant. Hij heeft de plattegrond van de kathedraal van Reims gebruikt, omdat hij dit als top stuk van de mensheid zag.  Bij de positieve kathedraal, zijn de gewelven erin gelegd door middel van betonnen paden. 
Wat ik erg mooi en vooral speciaal vond, was het feit dat ik de positieve kathedraal veel groter vond , dan de negatieve kathedraal.  Kwa schaal en maat vond ik dit een bijzonder voorbeeld hier dan ook van. Ik heb deze ook voor cultuurgeschiedenis uitgekozen omdat ik zijn werk, met positieve en negatieve ruimtes heel mooi vond.


Toen zijn we naar een werk van Richard Serra gegaan. Twee lange stalen platen heeft hij in het landschap gezet. Dit in verband met zeelevel. Wat ik erg mooi vond aan dit kunstwerk, was het feit dat er echt een spanning tussen de twee delen is. Ook dat het een grote en invloedrijke dingen zijn. De hele ruimte veranderd. 


Hierna zijn we naar de aardzee gegaan. Een van de grootste landart kunstwerken van de benelux. Ik vond het een heel dynamisch park. 


Hierna zijn we naar het Observatorium gegaan van Robert Morris. Het is een ruimte die gemaakt is, met bedoeling te ervaren wanneer de zon opkomt op de langste dag en kortste dag van het jaar. Op deze plekken zijn er inhammen in de cirkel. In het midden van het geheel ligt een steen en als je daarop staat hoor je jezelf op een andere manier praten. Wat ik erg leuk vond aan dit kunstwerk, was het feit dat als iemand tegen het werk praatte je aan de andere kant van het kunstwerk je het kon horen. De ervaring vond ik dan ook het mooiste.


Toen zijn we naar exposure van Antony Gormley gegaan. Het is een hele grote constructie van 26 meter hoog. Het is een vooruit gebogen man. Zelf probeerde ik deze houding aan te nemen, maar met platte voeten is heel moeilijk en hiervoor moet je dan ook goed gecoördineerd zijn. Wat ik erg bijzonder vond was de manier waarop de stalen balken op elkaar gevestigd waren. Het verder een soort van sterren met dikkere punten. Het leken net de slagaders van het kunstwerk. 


Tussendoor zijn we nog naar een cafe/ uitkijkpunt gegaan. De kunstenaar had hem zwart gemaakt, gebaseerd op de koeien die daar lopen.


Als laatste zijn we naar the garden of love and fire gegaan van Daniel Libeskind. Het enige wat ik begreep uit de uitleg van Annet was het feit dat ze almere ( plek van het kunstwerk) , Salamanca

 (de woonplaats van Juan de la Cruz, de Spaanse mysticus die inspireerde tot het kunstwerk) en Berlijn (woonplaats van Libeskind) met elkaar verbindt. Verder vond ik het wel ruimtelijk een heel interessant ding. Veel leuke plekken. Ook was het een goede inspiratiebron voor mijn plein.

Het was een lange maar leuke dag! hieronder wat fotos

Breukelen

Vandaag stond ik op, met tegenzin ging ik naar de trein. Ik had slecht geslapen en had er eerlijk gezegd geen zin in. Toen we er kwamen en we het bouwterrein zagen, sloeg dit gevoel om! Samen met Koen, Timon en Sandy (later ook Mo) zijn we aan de slag gegaan met een folie te bouwen.

Als eerste hebben we een vierkant als uitgangspunt genomen, en zijn we vanuit daar verder gegaan met het bouwen van de constructie. Toen we palen eraan hadden bevestigd konden we aan de slag gaan met de rest. Ons concept begonnen we, dat we wat wilden gaan doen met de verschillende hoogtes van onszelf. Koen en Timon waren natuurlijk veel groter dan Sandy en ik en zullen de ruimte daarom ook anders beleven.

Ook wilde we dat het een dynamisch ding werd, wat van alle kanten interessant was. We zijn eerst om de constructie sterker te maken, begonnen om er latjes eraan te bevestigen waardoor het dus nog sterker werd en het de gipsplaten zou houden. Hierna zijn we als het ware gaan mozaïeken met de gipsplaten die we eerst random hadden doorgezaagd. Hieruit bleek al snel dat er veel leuke doorkijkjes en zichtlijnen kwamen en dit hebben we dan ook doorgezet en omgezet in ons concept.

Als laatst hebben we het gevoel van verschillende hoogtes versterkt door een vloer van stenen in de leggen met ook allemaal verschillende hoogtes. Ook om een soort contrast te creëren massa aan de onderkant van de stenen dan een luchtig stuk en daarna weer de gipsplaten.

Bij de prijsuitreiking hebben wij uiteindelijk gewonnen en hadden we een lekker biertje!!
hieronder een paar fotoss! & Wat een super leuke dag.

Utrecht

Deze woensdag mochten we zelf naar drie plekken gaan en daar bekijken wat we van de ruimtes vonden en deze dan ook beoordelen, waarom we een ruimte fijn vonden of juist heel naar vonden. Voor ons was het een vage opdracht, maar we gingen aan de slag!

Als eerst zijn we naar het centraal museum gegaan. Als je je jas en tas hebt gedumpt loop je vonden wij een hele intressante ruimte in. Het is een smalle en lange hal in. Ik vond het een erg prettige ruimte, omdat veel hallen heel benauwend voelen, maar deze totaal niet. dit kwam omdat de muren helemaal wit waren geschilderd wat al een ruimtelijker gevoel geeft. De grond was grijs, die als het ware de weg voor je leidde. Maar wat ik denk wat het meeste invloed was, was dat alle dingen die daar werden opgehangen, verticale dingen waren waardoor de lengte werd benadrukt. Hierna moet je een lange trap op om naar de expositie ruimtes te komen. Dit vond ik een nare ruimte. De trap was ten eerste heel stijl waardoor je echt naar boven tegen de trap keek, Daarbij kwam dat  er een gat was in het plafond waardoor, als je onderaan de trap stond de ruimte als het ware op je drukte en dus juist een benauwd gevoel gaf. Hierna kwam je in de expositieruimtes, wat ik erg fijne ruimtes vond. Veel ruimte, je kon er echt in lopen, witte muren en het was er vooral heel hoog. Ik denk dat het meeste wat invloed dus had de hoogte was. Verder zag je veel kleine doodlopende hoekjes, ik kan niet echt beoordelen of ik ze slecht of goed vond, want ik vond ze vooral fijn en grappig omdat ik vanuit die grote andere ruimtes kwam, als deze smaller waren had ik ze niet fijn gevonden denk ik .

Omdat we voor het rietveld huis moesten reserveren, dit kon niet meer hebben wij gekozen om iets anders te doen. Toen we naar het andere punt aan het fietsen waren kwamen we langs het museum catherijne convent. We vonden het wel leuk om niet te kiezen voor een binnenruimte maar een buitenruimte, omdat je die ook echt fijn of niet fijn kan ervaren. Eerst kom je binnen in een soort van zuilengalerij, de ruimtes zijn dus niet helemaal dichtgemaakt waardoor het ook hele fijne ruimtes zijn geworden, je voelt een soort van beschermend gevoel als je daar loopt. Verder kom je dan op een hele grote open ruimte, wat dus echt een wauw gevoel geeft. Deze ruimte is ook fijn, 4 muren eromheen maar ook dit voelde veilig. Ook had je een halletje wat ik een minder fijne ruimte vond, omdat deze wel helemaal dicht was en dus wel een benauwend gevoel gaf. 

Als laatste kwamen we op de locatie van de vredeburgsplein, Hier worden de veranderingen voor het gedeelte bij het centraal station. Kwa ruimtes vond ik het niet echt intressant. Het was een grote ruimte, met in het midden een zuilenrij. Ik vond het geen fijne, of nare ruimte. Ik vond het vooral een karakterloze ruimte, er zat geen sfeer in het gebouw. Wat ik daarentegen wel heel inspirerend vond, waren de maquettes en de manier waarop ze hun concept/ ideeën over het gebied tentoonstelde. Wat ik al heel goed vond werken was dat het gebied op de grond werd weergegeven met een kaart. Verder waren de maquettes heel clean en heel netjes. Inspirerend dus kwa objecten maar niet kwa ruimtes. 

Tilburg

Om 10 uur hadden we met zijn alleen op het Centraal station van Tilburg afgesproken. Toen zijn we begonnen aan heerlijke dag wandelen door Tilburg. Zelf was ik nog nooit in Tilburg geweest dus vond het erg leuk. 
Na het station zijn we naar het gebouw van Bonnema architecten gegaan. Voor het gebouw was een bushokje ontworpen waar de bankjes enz. helemaal in een doorlopende lijn liepen waardoor het vond ik echt een geheel werd. Bij het gebouw lag een park waar de vijvers in perspectief zijn gemaakt, maar allemaal vanuit een ander perspectief waardoor er een gezichtsbedrog ontstaat.

Hierna zijn we verder gegaan en kwamen we in een park, die als opdrachteisen hetzelfde had als het park wat wij nu moeten ontwerpen. Wat ik erg goed vond aan het park was het feit dat er vanuit een paar elementen, namelijk het deel in het midden en de 4 toegangsmogelijkheden iets heel sterks is gemaakt. Heel inspirerend was het. 


Hierna Zijn we langs de fontein van Joop Beljon gelopen wat ik ook erg inspirerend vond. Vooral de compositie heeft ervoor gezorgd, dat het heel intressant ding is geworden. Hij heeft ook erg goed met het water gespeeld wat voor het plein ook een goede inspiratiebron.
Later zijn we naar museum de pond te gaan. In het museum waren veel verschillende ruimtes waardoor, je steeds een andere ruimte ervaren kreeg. Dit vond ik echt heel leuk. Er waren veel installaties van Robert Therrien. Heel vreemd wat een schaalvergroting met je doet. wat ik het allermooiste en inspirerende van de dag vond, was het zwarte gat van Kapoor. Het bleef me echt minuten lang boeien. 


Hieonder wat plaatjes van deze inspirerende dag.